Akşama doğru üç bayan girdi dükkana.Üçü de birbirinden güzel örtünmüş, şu öcü dediğiniz cinsten, biri nikablı.Konuşurlarken babam gelince seslerini alçaltıyorlar, belli ki tesettürden anladıkları şey bizimki gibi yalnızca başlarını örtmek değil.Ruhlarınıda gizliyorlar biyerde.. Kendi aralarında giyecekleri bluzun bile bilinmemesini, hayal dahi olsa gözde canlanmamasını istiyorlar, umre için bile olsa pantolon aldığı bilinmesin istiyor mesela, kaç beden giydiğiniyse o kadar kısık sesle söylüyor ki tahmini olarak birşeyler götürüyorum.Kumaşına dokunmak için eldivenini çıkarırken bile tereddüt yaşıyor sağa sola bakınıyor.. Bense bileğime kadar eteğim ayağımda babetler, başörtüm bırak omuzlarımı sırtımı, yakamı bile zor kapatırken, tesettürden dem vuruyorum millete, örtü güzeldir diyorum, uyguladığımı sanıyorum.Sanki o an bileklerime çarpan alevi hissediyorum..
Geçtim dışımı örtmeyi, onlar kısık sesle konuşurken,ben facede fotolar paylaşıp, sesimi daha çok duyurmak için twitter hesabi alıyorum.Bilmiyorum ne kadar teşhir ama enazından içimi acıtmaya yetiyor.Ben bileklerimden utanırken, birinin eşi giriyor içeriye.Aralarındaki muhabbete aşka şahit oluyorum.Tek bi hareketleriyle sevgilerinden emin oluyorum.Rabbim birbirlerine gözaydınlığı kılmış onları, belli. 3 arkadaş çok samimiler,aralarındaki esprilere kahkaha atmamak için zor tutuyorum kendimi, nikablı olan en eğlencelileri. Ve aslında hayat onlara güzel.Fıtrat üzere yaşadıkları için billa onlara güzel.Ha şimdi ben mahalle baskısı mı gördüm? Yapmayın Allahaşkına, fıtratta olana yönelmek olsa olsa vicdan baskısıdır!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder