Ufuk çizgisi evet, peşine düşenlerle alay etmiştir hep. Göz göre göre gökle denizi buluşturarak, kıtaları birleştirme düşleri kuran denizcilere büyük gemi düşleri kurdurmuştur. Gemiler gitgide büyümüş, gövdesinden direkler, buharlar fışkırmaya başlamıştır. Ahşap kifayetsiz kalmış, demir toprağın dinginliğinden denizin coşkunluğuna akmış, kürekler yerini çarklara, çarklar yerini pervanelere bırakmıştır.
"Meçhul"e değil "malum"a giden bir gemiyle tanıştı dünya, İspanyol Armadası'nı kıskandıran. Küreklerini omuzlarına almış, liman liman forsalık yapacakları bir gemi arayanlar bu gemiyi sevmediler. Çünkü bu gemiyi insanlar taşımıyordu sırtlarında, gemi taşıyordu insanları.
Robinson Crusoe, gemisi battığında ıssız adaya düşmüştü, bu geminin yolcuları yolculuğa çıkmadan önce de ıssız bir adadaydılar. Crusoe, adaya çıktığında Cuma'yla tanışmıştı. Bu geminin yolcularıysa Cuma'yı önceden tanıyordular.
Kolomb'un tayfaları vaat edilen süre içinde karaya çıkamadıkları için isyan bayrağını kaldırmışlardı, bu geminin tayfaları karayı görebilmek için sonsuza kadar beklemeye hazırdı beyaz bayrakla. Hem Santa Maria'nın yolcuları Amerika'yı keşfetmeye gidiyorlardı, bu geminin yolcuları keşfetmişlerdi Amerika'yı.
Titanik battığında 2224 yolcusundan 711'i hayatta kalmayı başarmıştı, birinci sınıf bileti olanların filikalara binmesine izin verilmişti çünkü. Bu geminin 600 yolcusu arasında sınıf farkı yoktu. Bir yolcu dahi filikaya bindirilmese kurtulmayı kabul etmiyorlardı.
Sebastian Brant'in XV. Yüzyılın Avrupa nehirlerinden ödünç aldığı Deliler Gemisi/ Narrenschiff, Deliler Cenneti'ne giden kaçıkları taşıyordu, günahların hasta ettiği bir toplumun sularında. Gemi, batmadan önce ahlaksızlığın kol gezdiği "Bolluk Ülkesi"nin limanına giriyordu. Deli gibi seviniyordu deliler. Kitabın sayfalarından toz kalkıyordu alkışladıklarında. Bu gemiyi ise hiçbir sanatçı taşımadı henüz kitabına. Aklın safralarını attıkları için "Deli" denilse de onlara, belli ki akıllıydılar. Çünkü cennete değil cehenneme gidiyorlardı cennet yükleriyle.
Hadi kitabı yazılmadı henüz bari resmedilebilseydi. Fakat ressamların tuvallerini çaldılar. Fırçalarını derdest edip attılar gemiden. Flaman Ressam Hieronymus Bosch'u mezarından kaldırıp toplumun her düzeyinde delilerle dolduracağı yeni bir "Deliler Gemisi" sipariş ettiler ona. Denizaltıların, savaş muhriplerinin ve helikopterlerin ablukaya alacağı bir gemi.
Krallar kendilerinden izinsiz yüzmesini istemezler gemilerin. Dermesil de kraldı ve deniz bir yana karadaki gemiyi ateşe vermek için Hz. Nuh'un yanında aldı soluğu süvarileriyle.
-Gemini yüzdürecek su nerede!
-O su, senin durduğun yerde. Bulacak seni bekle!
-Bu olmayacak bir şey! Hadi terk edin gemiyi! Yoksa gemiyle beraber yanarsınız!
-Kibri bırak, teslim ol Allah'a!
Ve bir ekmek tandırından su fışkırdı ateş yerine. Haberciler söyledi.
-Tandırdan su fışkırmış olamaz!
-Bu bütün yeryüzünün delinip deşileceğine ve atının ayağının altından su fışkıracağına işarettir!
Kral atını durduğu yerden ayırınca, ayağının altından su fışkırdığını gördü. Yalnız ayağının altından mı! Pis kokulu kaynar sular fışkırıyordu her yerden. Gök, çok geçmeden eşlik etmeye başladı yere. Kırk gün boşandı yağmur. Dağlar kayboldu. Güneş ve ay kayboldu. Gece ve gündüz birbirine karıştı. Siyah dalgalar yükseldi ve Süva', Yağus, Yauk ve Nesr putlarını, Nevz dağından sürükleyip yere indirdi. Hz. Nuh'un gemisi altı ay bütün dünyayı dolaştı azgın suların üstünde. Ve üç kutlu dağdan birinin üzerine bir deniz kuşu gibi kondu. Üç dağ üç nebiyi konuk etti sırayla: Cûdî'de Nuh, Tûr-i Seynâ'da Hz. Musa, Hırâ dağında Hz. Muhammed...
-Bu haftaki kelimen ne?
-Gemi.
-Gemi Türkçe mi?
-Evet, hem de eski Türkçe. Oğuz diliyle "Kemi."
-Hangi gemiyi anlattın bize?
-Küreklerini omuzlarına almış, liman liman forsalık yapacakları bir gemi arayanların sevmediği gemiyi.
-Sen seviyor musun bu gemiyi!
- Çok.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder